به‌گزارش روابط عمومی شبکه آی‌فیلم، مجید مظفری که این روزها سریال «روزهای زندگی» با بازی او در حال پخش از کانال فارسی آی‌فیلم است، در گفت‌وگوی خود با این شبکه، با بیان اینکه مدتی‎ست که کمتر کار می‎کند و این بی‌کاری خواست او نبوده و نیست، گفت: مهم‌ترین کارهایی که پیشنهاد می‌شود انگیزه‎ای را در من ایجاد نمی‌کند. نمی‌خواهم بگویم تولیدات خوب نیست؛ گاهی ساخته‎های قابل حمایتی هم وجود دارد اما این کارها سلیقه من نیست و با دنیای من هم‌خوانی ندارد. بسیاری از نقش‎ها تکراری‎ست و شخصاً علاقه‌ای به تکرار تجربیات گذشته ندارم. این دوری ناخواسته محاسنی هم داشته؛ اینکه مرا به صحنه تئاتر سوق داده و این برایم خوشایند است.

وی که به تازگی در نمایش «بنگاه تئاترال» ایفای نقش کرده است، گفت: من بازیگری را از تئاتر و با حضور در نمایش «آ سِید کاظم» نوشته جاودان زنده‎یاد محمود استادمحمد در سال ۱۳۵۰ شروع کردم. بعد از انقلاب که جوان بودم و علاقه‎مند به دیده‌شدن، مسیر سینما را انتخاب کردم؛ اما تئاتر همیشه برای من مقدس بود و هنوز مثل گذشته‎ها با حضور در صحنه هیجان‌زده می‌شوم.

مظفری با اشاره به اینکه در طی سال‎های اخیر به‌دلایل بسیار زیادی تلویزیون سریال موفقی نساخته و مردم هم با این تولیدات کمتر ارتباط برقرار کرده‎اند، تصریح کرد: به‌جز این اواخر که سریال «پایتخت» و یا مجموعه «کلاه قرمزی» نمایش داده شد و مردم روی خوش به این ساخته‎ها نشان دادند؛ اما چه کار دیگری بوده که تا این حد طرفدار داشته باشد؟

این بازیگر کشورمان افزود: یکی دیگر از مشکلات تولیدات تلویزیونی در سال‎های اخیر شرایط مالی‎ست. تهیه کنندگان قدیمی و کاربلد کنار کشیده‎اند و افرادی آمده‌اند که متأسفانه کمتر قابل اعتمادند. برای گرفتن پولِ کار باید سال‎ها دوندگی کنی و همه این‎ها انگیزه را از بازیگر سلب می کند. بالاخره بازیگر هم باید زندگی کند، هزینه‌های او باید از کجا تأمین شود؟ اینکه بازیگران توانمند ما به کارهایی غیر از بازیگری رو می‌آورند، یکی از دلایل مهمش همین بدقولی‎هاست.

وی درباره سریال «روزهای زندگی» با بیان اینکه این کار که با حضور سیروس مقدم کاربلد و تهیه‌کنندگی مجید اوجی ساخته شد، گروهی از بازیگران طراز اول سینما و تئاتر ازجمله زنده‎یاد داود رشیدی، داریوش ارجمند، مرحوم حسن جوهرچی، بانو ژاله علو و... را با خود همراه کرد، ابراز کرد: همه چیز سرجای خودش بود. الان کمتر مجموعه‎ای را می‌بینید که این وقت و بودجه را بگذارند. همه هم‌دل بودیم و ما روزی ۱۸ ساعت به‌معنای واقعی کار می‌کردیم! به‌موقع دستمزدهایمان را می‌دادند و تمام گروه در کمال رضایت کار می‌کردند. الان بسیار می‎شنوم کارها با تأخیر شروع می‌شود، نظم ندارد و هریک از عوامل ساز خود را می‌زند.

مظفری ادامه داد: خاطرم هست در همین مجموعه «روزهای زندگی» دستمزد نویسندگان خیلی خوب بود؛ چون اصل یک مجموعه برمبنای یک متن خوب ساخته می‌شود. متأسفانه در زمان حاضر کمترین دستمزد برای نویسندگان درنظر گرفته می‌شود و یکی از دلایل افت‌کردن سریال‎ها همین بی‌توجهی به بخش قصه و فیلمنامه است.

بازیگر سریال «روزهای زندگی» درباره حضورش در این سریال توضیح داد: روزی که دعوت شدم، آقای مقدم و اوجی طرح قصه را برایم تعریف کردند و از طرح بسیار خوشم آمد. بعد از ۱۵ روز با من قرارداد بستند و یک هفته بعد فیلمنامه را مطالعه کردم. از همان ابتدا مطمئن بودم کار خوبی شکل می‌گیرد. ما در یک دانشگاه در امیرآباد کار می‌کردیم و صبح‎ها یا من به‌عنوان اولین نفر در لوکیشن حاضر بودم یا مجید اوجی. آن‌قدر انگیزه داشتم. صبح زود درهای دانشگاه برای ما باز می‌شد. آن‌قدر شوق برای کار داشتیم که حالمان خوب بود و همه فکروذکرمان شده بود «روزهای زندگی». این روزها من این انگیزه را در بازیگران و گروه‎های اجرایی نمی‎بینم و انرژی لازم در کارها دیده نمی‌شود.

او در آخر با بیان اینکه امیدوار است مسئولان تلویزیون تلاش کنند تا بازهم مجموعه‎های خوبی ساخته شود و نسل آینده هم خاطرات خوبی از ساخته‎های امروزی داشته باشد، گفت: در حال حاضر به محض تمام شدن یک سریال، عوامل از ذهن مردم پاک می‌شوند و چه حیف!